Konspiracja i blokada: wskazówki dla wykonawców misji transcendentalnych

Większość misji transcendentalnych musi być wykonywana w ścisłej konspiracji nie dlatego, że nie można ich wykonać jawnie, ale tylko po to, aby wykonanie przebiegało bez zakłóceń przez obserwatorów i zostało zakończone na czas wg transcendentalnej instrukcji. Gdyby obserwatorzy wykonania misji znali ich cel i wykonawców, to część z nich z niskich pobudek (zawiść, przekora, animozje personalne) przeszkadzałaby wykonawcom, niektórzy uznaliby misje za zagrożenie swoich interesów, a wielu entuzjastycznych obserwatorów chaotycznie i nieudolnie włączałoby się w misje – czyniąc ich wykonanie organizacyjnym koszmarem. Wykonawcy misji powinni przestrzegać następujących zasad konspiracyjnej działalności.

Zasada 1. Nikomu nie ujawniaj celów, planu i harmonogramu misji. Inni wykonawcy misji będą je znać z własnych transcendentalnych iluminacji i będą współdziałać wg iluminacji. Ponadto udzielenie informacji powiernikom i spowiednikom może spowodować ich śmierć.

Zasada 2. Nie ufaj całkowicie nikomu. Było to „jedenaste przykazanie” Cichociemnych i AK. Maksymalny brak zaufania należy odnosić do samego siebie – i być stale samokrytycznym. Ograniczone zaufanie konspiratora do ludzi nie może przerodzić się w manię podejrzliwości.

Jest racjonalnym wnioskiem z wiedzy o zależności ludzkich postaw od wielu okoliczności. Nawet krewni i małżonkowie okazywali się wiarołomni nie tylko z powodu tortur, lecz także z powodu swoich impulsywnych i emocjonalnych reakcji na prowokującą je dezinformację.

Zasada 3. Ukryj misję w operacjach maskujących tak, aby obserwatorzy nie znali jej celu i nie zdołali go przedwcześnie odgadnąć. Zaplanowanie skutecznych operacji maskujących wymaga gruntownej znajomości ludzkiej natury i strategii drapieżników. Skuteczna okazuje się zarówno typowa strategia zaskoczenia, jak i nietypowa strategia gronostaja, który zamiast skradać się – wykonuje przed ofiarami dezorientujący je taniec – aż uzyska pozycję do ataku.

Zasada 4. Stale umacniaj swoją wiarygodność. Tylko wiarygodny wykonawca jest w stanie wpływać na ludzi zgodnie z celem transcendentalnej misji i zamiarami Naszego Stwórcy.

Zasada 5. Nie reaguj emocjonalnie na prowokacje i pochopnie na nieprzewidziane przeszkody w realizacji misji. Brak reakcji, lub racjonalna reakcja ze zwłoką ograniczają ryzyko błędów. Przy potrzebie błyskawicznego decydowania należy zdać się na instynkty i podświadomość.

Zasada 6. Zawsze stosuj zasadę „koniec wieńczy dzieło” zarówno w odniesieniu do misji, jak i swojego fizycznego życia. Twoim celem na Ziemi jest osiągnięcie dojrzałości umysłu do wiecznej egzystencji metafizycznej poprzez odpowiedzialne i sprawne wykonanie podjętych misji. Istota metafizycznej egzystencji jest objawiana wyłącznie dojrzałym do niej umysłom. Wszyscy wykonawcy misji transcendentalnych doświadczają psychofizycznych blokad, tzn. nagłych zaników zdolności do działania bez znanej patologicznej przyczyny. Jeżeli blokada nastąpiła bez iluminacji, to należy ją uznać za skutek konfliktu wykonywanej misji z innymi misjami, przyjąć decyzję Naszego Stwórcy o zawieszeniu misji i przystosować się do niej.

W stanie blokady należy przygotować się do wznowienia misji po odblokowaniu. Nie wolno usiłować przezwyciężać stanu blokady desperackimi wysiłkami woli, ponieważ zakończą się one śmiercią (J. C. Maxwell), obłędem (I. Newton), lub długą depresją (najczęściej).

Blokada jest poprzedzana iluminacją, jeżeli misja musi być zawieszona do końca fizycznego życia jej wykonawcy. Iluminowani o zawieszeniu misji wykonawcy zmieniają b. radykalnie swoją życiową aktywność – czym zadziwiają otoczenie – jak np. Św. Tomasz z Akwinu.©